Yoğun bir haftanın yorgunluğunu cumartesi-Pazar, kimileri sadece Pazar günü atıyor.

 Bir dakika ya! Pazar günü mü? Sahi haftalık resmi tatilimiz neden Pazar günü? Neden Cuma günü değil de Pazar günü? Bu uygulamada da mı Batı’nın kokusu hissediliyor? Yoksa “Cuma günü namaza çağrıldığınız zaman hemen Allah’ın zikrine koşun ve alışverişi bırakın.” (Cuma suresi /9) ayetini duymamışlar mı ki? Hem Pazar günü hangi inanışa göre ibadet günüydü?

Bütün bu soruların cevaplarını biliyoruz öyle değil mi? Şimdi tek tek yanıt verelim. Evet, haftalık tatilimiz Pazar günü çünkü Hristiyan toplumlarda Pazar günü ibadet günleri. Bizler Müslüman olarak, Müslümanların bayramı olarak bilinen ve ayetle sabit olan Cuma gününü çalışarak geçiriyoruz. Beden ve hal diliyle Rahmana başkaldırıyoruz. 

Ortadoğu ülkelerinde Cuma günü yapılan resmi tatil bizim toplumumuzca gericilik olarak yorumlanıyor. Dinimizin kurallarına uyup ona göre yaşamak mı gericilik? Eğer öyleyse ben gerici olmaya hazırım. Ülkemizde, çalıştığı için Cuma namazına haftalarca gidemeyen abilerimiz kardeşlerimiz var. Ama bu, toplum olarak önemsiz görülen bir şey. Bu konu eleştirilere konu olsa da, düzen bozmak olarak nitelense de üzerinde düşünülmesi gereken ciddi bir konu. Özellikle eğitim kurumlarında problemlerin ana kaynağı durumunda. Mesela bazı Üniversiteler de özellikle Cuma namazı saatine denk getirilen sınavlar kocaman bir soru işareti uyandırıyor akıllarda. Neden?

Bununla ilgili kısa bir olay paylaşmak istiyorum sizlerle ; “Pakistan da bir devlet üniversitesinde psikiyatri bölümünde okuyan bir öğrenci, Cuma saatine denk gelen sınavını veremezse bir yılı tekrar etmek zorunda kalacak, fakat Cuma namazıyla ilgili ayeti bildiğinden namazı kaçıramayacağını da bilir. Öğrenci profesörle konuşur ve kendi sınavının önce yapılmasını diğer öğrenciler sınava girdiklerinde kendisinin de kimseyle konuşmamak şartıyla çıkıp namaza yetişmesini ister. Profesör bunu kabul etmez ve “döndüğünde sınav bitimine ne kadar süre kalmışsa o süre içerisinde yaptığın kadar yaparsın.” der. Öğrenci mecburen namaza gider ve döndüğünde sınav bitimine 10 dakika kalmıştır. 80 soruluk sınav kağıdını alır ve başlar. İlk soruyu okur cevap C, 2. Soruyu okur yine C , 3. Soru C ve 5.ci soruya kadar gelir hala cevaplar C. Öğrenci bundan sonraki seksen sorunun tamamını okumadan C şıkkı olarak işaretler. Önemli bir ayrıntı vardır sınavda. Öğrencilerin öz güvenlerini ölçmek için bütün doğru cevaplar C şıkkında sabitlenmiştir. Sınav açıklandığında tam not alan tek öğrencidir bizim Cuma namazını kaçırmayan mücahit genç. Profesör ‘bunu biliyor muydun?’ diye sorar. Öğrenci; ‘hayır, fakat şunu biliyordum Allah kullarını yarı yolda bırakmaz.’ Vallahi zafer İslam’ındır..” der. Evet canı gönülden bir slogan; Vallahi Zafer İslam’ındır. ;)

Cümlelerimi İslâma hizmet eden, hayatının büyük bölümü sürgünle geçen bir alimin sözleriyle bitiriyorum.
Ümitvar olunuz; şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sadâ, İslâmın sadâsı olacaktır.

Mutlu kalın…