YUNUS GİBİ…

Bu dünyadan bir sürü insan gelip geçti. Kimileri iz bıraktı, kimleri de öylesine yaşadı.

Yunus, iz bırakanlardan oldu.

Şiirleri, sözleri, yaşamı insanlığa yol gösterdi.

İyilikten, doğruluktan, insan olmaktan ödün vermedi.

Hep güzeli aradı.

Dünyevi hırsları hiç olmadı.

Başka bir yerde yaşamın olmadığını; bu dünyanın gerçek dünya olduğunu, tüm güzelliğin de bu dünyada var edilebileceğini anlattı.

Bu dünyaya inandı.

"Zulümle zenginleşenin, sonu berbat olur."

"Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz."

Taraf oldu yoksuldan, emekten yana; alın terini, helal kazancı kutsadı.

“Yaradılanı hoş gör, yaradandan ötürü.”

Tüm insanlığı sevgiye, hoş görüye davet etti.

İnsan sevgisi Yunus’la büyüdü.

“Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada bakî kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.” Yaşamın, yaşamanın nasıl olması gerektiğini anlattı insanlığa. Dağ demedi taş demedi; uzak demedi, kış demedi düştü aşk yoluna…

Tek bir derdi vardı; bu dünyada insan olabilmek...

“Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz.”

“Gönlünde aşk ateşi olan kişi yandıkça mum gibi yumuşar.”

Sevginin gücünü anlattı. Sevgiye, saygıya, paylaşmaya büyük bir inançla sarıldı.