Tarçın, Uzun yıllar bitkisel ilaç olarak kullanılmıştır. Tarihte bilinen en eski baharatlardan birisidir.  

Tarçında değişik düzeyde ortalama olarak 72 farklı bileşik tespit edilmiştir. Piyasa da genel olarak Çin tarçını ve Seylan tarçını olmak üzere iki tür tarçın bulunur. Yapılan bilimsel çalışmalarda her iki tarçınında tüketiminin güvenli olduğu belirtilmektedir. Tarçınla ilgili yapılmış çok sayıda bilimsel çalışma bulunmaktadır. En önemli özelliği içeriğinde bulunan sinamaldehit etken maddesinden dolayı kan şekerini ve kolesterolü düşürmesidir. Sinamaldehit, Çin tarçınında daha yüksek oranda bulunmaktadır. 

Seylan tarçını ise yüksek aroması nedeniyle daha çok gıda sanayisinde kullanılır. Araştırmaların çoğunluğu, tarçının kan şekerine etkisi üzerinedir. Tarçının; insülin salınımını – insülin duyarlılığını arttırdığı deneysel çalışmalarda ortaya konulmuştur. Özellikle insüline bağlı olmayan diyabetli kişilerde günlük 3-6 gr tüketildiğinde kan şekeri, kan yağları üzerine olumlu etkisinin olduğu gösterilmiştir. Tarçının içeriğindeki sinamaldehit, antibakteriyal ve antifungal etki de göstermektedir. İçerdiği fenolik bileşiklerden dolayı da antioksidan etkisinin olduğu ve buna bağlı olarak antikansorajen etkisinin varlığı belirtilmektedir. 

Tarçın türlerinin içerisindeki etken maddeler ve miktarları birbirlerinden farklı olduğundan, kan şekeri üzerine bir etki için Çin tarçını tercih edilmelidir. Soğuk algınlığı gibi durumlarda, çay veya gargara olarak kullanmak için seylan tarçını kullanılmalıdır. Tarçın, hassas kişilerde alerjik reaksiyonlar yapabilmektedir. Yapılan çalışmalar tarçının uzun süre aşırı miktarda (700 mg/kg üzerinde) kullanılması durumunda yan etkilerinin olabileceğini göstermektedir. Gebe ve emzikli kişilerin kullanmasıyla ilgili yeterli çalışma bulunmamaktadır. Bu yüzden özellikle gebe kişilerin kullanmaması daha uygundur. Tarçının en uygun kullanımı ana öğünlerle beraber tüketimidir. Kan şekeri dengesi bozuk olan kişiler yanında sağlıklı kişilerde, günlük yaşamlarında kan şekerini dengelemek için yedikleri meyvelerin üzerine, içtikleri sütün içine toz tarçın serpebilir, içilen bitki çaylarına veya suya kabuk tarçın koyabilirler.