İtalya'daki referandum'dan evet çıktı

Avrupa'da ayrılığın ayak sesleri yükseliyor. Katalonya ile başlayan bağımsızlık tartışmaları İtalya'ya da sıçradı.  İtalya’nın kuzeyindeki iki zengin bölge Lombardiya ve Veneto halkı da, hafta sonu yapılan referandumda daha fazla özerkliğe açık ara farkla “evet” dedi.

EKONOMİK BAĞIMSIZLIĞA DEV ONAY

Ayrılıkçı parti Kuzey Ligi’nin (Lega Nord) öncülüğünde gerçekleşen referandumda, baş şehri finans merkezi Milano olan Lombardiya halkının yüzde 40’ı, turizmin gözdesi Venedik’i de sınırlarında barındıran Venetoluların ise yüzde 57,3’ü sandıklara gitti.

Referandumun geçerli olabilmesi için mutlak çoğunluğun arandığı Veneto’da sandıklardan yüzde 98 “evet” oyu çıktı. Lombardiya’da da halkın yüzde 95’i daha fazla özerklik fikrine “evet” dedi.

BÜYÜK KENTLER BU BÖLGELERDE

Ülkede gayrisafi yurtiçi hasılanın yaklaşık yüzde 30'unu karşılayan Lombardiya ve Veneto bölgelerinde, vergi yönetimi de başta olmak üzere öz kaynakların kullanımında etkin söz sahibi olmayı öngören özerkliğin, merkezi hükümetten talep edilip edilmemesine yönelik istişare referandumuna gidildi.

HANGİ KENT HANGİ BÖLGEDE

Lombardiya bölgesi, Sondrio, Como, Lecco, Bergamo, Brescia, Montova, Cremona, Lodia, Pavia, Milano, Monza, Varese gibi Avrupa'nın önde gelen kentlerini sınırlarında barındırırken, Veneto da Belluno, Podavi, Rovigo, Treviso, Venedik Verona ve Vicenza gibi şehirleri içeriyor.

İki bölge de İtalyan Ekonomisinin adeta can damarı konumunda bulunurken, bölgelerin en önemli gelir kaynakları turizm ve moda olarak yer alıyor.

ÖZERKLİK PLANI MASADA

İtalyan ekonomisinin adeta kalbini oluşturan Lombardiya ve Veneto bölgeleri gayri safi yurtiçi hasılasının (GSYH)'nin büyük bir kısmını oluşturuyor. Ekonomik bakımdan daha geniş bir özerkliğe ilişkin hükümetle müzakerelere başlamalarına izin verip vermediğini anlamak için halkın iradesine başvurdu.

"Hukuki bağlayıcılığı bulunmayan" ve “danışma” niteliği taşıyan referandum, yaklaşık 11 milyon seçmeni ilgilendiriyordu. Ayrılıkçı liderlerin önümüzdeki ay içerisinde de Roma yönetimi ile müzakerelere başlayacağı tahmin ediliyor.

Ayrılıkçı partiler, ülke gelirinin büyük kısmını sağlayan sanayileşmiş zengin kuzey bölgelerinin, güneyin geri kalmış bölgelerini beslediğini ve kuzeyin vergilerinin Roma'daki hükümet tarafından israf edildiğini savunuyordu.