BASINIMIZIN DEĞERLİ MENSUPLARI

Gönül ister ki güzel şeyler söyleyelim. Topluma refahlık veren konulardan konuşalım.
Siyaset tek başına eleştiri sanatı değildir. Ama bugünlerde çok daha belirgin olarak
gördüğümüz şey, toplumun sesi ve vicdanı olabilmektir. Çünkü özellikle tek partili
iktidar dönemlerinde zamanla oluşan iktidar sarhoşluğu ile ne yazık ki vatandaşın
dertleri gölgede kalmakta, iktidar kendi konforu ve kendi geleceği uğruna
olabildiğince keskinleşebilmektedir.
Bugün biz konuşmazsak kimsenin konuşmayacağı, biz söylemezsek kimsenin
duymayacağı bir ortamdayız.
Milletimizin çok iyi bildiği bir gerçek var ki Milli Görüş çizgisi var olduğu günden bu
yana popülist siyaset izlememiş, algı yönetimi ve polemik sevdalısı olmamıştır.
Milletin içinden çıkmış ve halkın içinden var olmuş bir davayı üstlenmiştir.
Geçtiğimiz günlerde ortaya koyduğumuz gerçekler milletin gerçekleriydi. Millet bizi
izliyor, doğruyu yanlışı, hakikati ve yalanı ince ferasetiyle takdir ediyor. Biz eğriye
eğri, doğruya doğru demeye devam edeceğiz.
Geçtiğimiz on altı yıllık Ak Parti iktidarında pek çok siyasi kimlik ve siyasi parti ince
hesaplar yaparak vaziyet almışken biz elli yıllık mevzimizde millet nöbeti tutmayı hiç
bırakmadık.
Dün dava üzerinden millete söz verenlerin bugün “Biz ideoloji partisi değiliz” dediği,
davayı parti davasının indirgediği yerdeyiz. Şu anda irili ufaklı tam dokuz partinin
koltuk çıkmasıyla ayakta duran bu koalisyona alet de olmadık, dahil de olmadık.
İsmimizi ve nefsimizi parlatacak fırsatları da kollamadık. Millet “ Milli Görüş”
davasının memleket meselesi olduğunu bugün daha iyi anlamıştır. Özellikle son iki
haftadır vicdanların teveccühünü, dertlilerin heyecanını görmüş bulunmaktayız. Hava
büsbütün değişmiştir. Yıllar önce söz verenler vaatlerini bırakıp şahsi hesaplarının
derdine düşmüştür.
Dün, aramızda yaşayan arkadaşlar, boynu bükük millet meseleleri için kapı kapı
gezen arkadaşlar bugün milletin üzerine makam araçlarını sürmektedir.

Dün gönül tellerine dokunan şiirler okuyan arkadaşlar bugün eski Türkiye’nin çatık
kaşlı devleti gibi davranmaktadırlar.
Dün halinden vaktinden mahallemizin adamı gibi soframıza oturan arkadaşlar bugün
yüksek dağların tepesinden bakmaktadır.
Millet 2008 krizinden bu yana ağır bedel ödemektedir. Üzerine pandemi krizi
eklenince EKMEK hayatımızın en önemli meselesi olmuştur. Adaleti sağlamak üzere
millete söz veren parti 2020 yılı için bütçede belirtilen 140 milyar vergiyi tam iki
katına çıkarmaktadır. Birlikte paylaşmak ve birlikte kalkınmak üzere söz veren
sözüm ona dava mensupları bugün yancısıyla, ortakçısıyla birlikte paylaşmış, birlikte
kalkınmış, milleti askılardan ekmeğe çağırır hale gelmiştir.
Her birimiz çevresine şöyle bir baksın şehrin en zenginlerinin nerede ve kimlerle
olduğuna, nereden zenginleştiklerini görsün. Bu bir rant paylaşımı oyunundan ibaret
hale gelmiştir.
Dava bitmiştir. Tek bir dava kalmıştır, o da partiye hizmet. Çevresiyle, ailesiyle
çıkarları devam etsin diye partici, partili bir azınlık kalmıştır. Halkayı genişletmeyen,
kısıtlı sayıdaki bal tutanlardan başka kimseye hayat hakkı tanımayan bir kamu
yönetimi hakim olmuştur. Vergide ve borçlanmada yükü vatandaşa yükleyen iktidar
istihdamda kendi çocuğunu ihalede kendi çevresini atamada kendi partilisini
kayırmıştır. Düne kadar yedi düvele karşı savaş üzerinden milletten fedakarlık
beklemiş sonra kendileri lükslerinden, israflarından zerre karda fedakarlık
yapmamışlardır.
Harcanan para milletin parasıdır. Bu iktidar döneminde millet bütçesinden harcanan
reklam ve tanıtım bütçesi Avrupa kıtasında harcanmamıştır. Her bir kamu kurumunun
zorunlu hizmet alanındaki görevleri, siyasi reklam ve algı gayreti ile sunulur hale
gelmiştir.
AK Partinin çözülüş döneminin en önemli alameti budur. Her bir kamu idarecisinin
siyasete desteği, katkısı ve reklamı puanlanır hale gelmiştir. Cumhurbaşkanlığı sistemi
fırsata çevirilerek iktidarda kalma pahasına devletin geleceği, adil ve tarafsız hizmet
gölgelenmiştir. Kendileri gibi düşünmeyen herkes hain ilan edilir olmuştur.
Aslında ne kadar basit bakınız. AK Parti bir siyasi partidir. Seçimlere girip oy ister.
Kendisini anlatır, propaganda yapar. Bizlerde birer siyasi partiyiz. Yasalar
doğrultusunda siyaset üretme hak ve sorumluluğuna sahibiz. Yasal olan bir görevi
yerine getiriyoruz. Ve işin tuhafı gerçeklerden söz ediyoruz. Ama arkadaşlar ve
ortaklarının keyfi kaçıyor, moralleri bozuluyor. Çünkü sadece kendi partilerinin

reklamı, çıkarı ve kazancından söz edilsin isteniyor. Aykırı bir ses duymak
istemiyorlar.
Kendi partilerinin önerdiği ve kendi iktidarlarının atadığı Anayasa Mahkemesi üyesi
için “Siyaset yapacaksa istifa etsin” diyebiliyorlar. Ama kendi lehlerine siyaset
yapan Diyanet personeli, Rektör,Mülki amir için methiyeler düzüyorlar. Geçen hafta
bunu dedik: Rektör siyaset yapmak istiyorsa istifa etsin dedik. Hepsi bu kadar.
Biz millete sözümüzün elli yıldır davacısıyız. Biz bir dava partisiyiz. Bizim davamız
bu ülkede adaleti sağlamak ve milletin birikimini hakça paylaşmak. Kalkınırken de
adaletli olmak, bölüşürken de adaletli davranmak.
Dombra şarkısını yazıp söyleyenin yeni şarkısı ‘ÖZ ELEŞTİRİ’ de gördüğümüz üzere
bu arkadaşlar ”Tükettik her şeyi neyimiz kaldı” şarkısına geçmiş vaziyetteler. Ne
güzel özetliyor her şeyi bu şarkı.
‘Fikir müflis, vizyonumuz hamaset, Önyargının adı oldu feraset.
Biraz sıkışınca dinden dem vurduk.
İbadetler bile reklam aracı, mülkün kölesi, makamın kulu, kaydı şirazemiz, şaşırdık
yolu.’
Evet arkadaşlar millet gözünü açtı. Ve gerçekler güneş gibi ortada. Kibir, gurur ve
itibar sarhoşluğu milletin derdini unutturdu.
Millet kendi sesini tanıyan bir nefesi tanıyor. İnşaallah millete ses ve nefes olmaya
devam edeceğiz.