8 Mart ve Kadınlarımız

Ne yazık ki, ülkemizde kadına şiddet, kadın cinayetleri, kadını hakir görmeler , kadını yok saymalar halen devam ediyor. Üçüncü dünya ülkelerini saymazsak , Türkiye kadına şiddette neredeyse modern ülkeler arasında başı çekiyor. Utanç verici bir durum.
Kadınlar Günü'nü sözde kutladığımız bugün anlıyorum ki , bu şiddet ve hiddetin temelinde her ne kadar eğitimsizlik ve cehalet yatıyorsa da , bunu azaltmanın bir yolu da TCK'da cezaların artırılmasından geçer. Ve daha da önemlisi benzeri vakalarda hakim karşısına çıkarılan canilere hiç uzatmadan, iyi hal indirimleri uygulanılmadan , cezanın en ağırını kesmek gerekir.
Kadına şiddeti önlemenin bir yolu da ; Cinsiyet ayrımı yapmaksızın elbirliği ile bir bütün olarak her cinse sahip çıkmalı ve şiddetin her boyutuna karşı tavır almalıyız. Unutulmamalı , toplumsal tepki her zaman işe yaramıştır.
Tıpkı 8 Mart Dünya Kadınlar Günü'nün doğuşu gibi. Bilenler bilir, yine de hatırlatayım; 8 Mart 1857 tarihinde ABD'nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda çoğu kadın, 129 işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine 100 bini aşkın kişi katıldı.26 – 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarkanın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Martın Dünya Kadınlar Günü olarak kutlanması önerisini getirdi ve öneri oybirliğiyle kabul edildi.
O günden bugüne geldiğimizde ise Türkiye'de kadınların tüm insani haklarına kavuştuğunu gördüğümüzü de söylemeliyim.
Çünkü kadın, her şeydir. Sudur, havadır, nefestir, anadır, adalettir, haktır. Bir kadın tek bir tokat dahi yerse, bütün kadınlar ağlar. İnsanlık ağlar.
Bir kadın ölürse, öldürülürse sanmayın ki geride sadece yetimler bırakır. Bir kadın öldürülürse insanlık öldürülmüş olur. Evin penceresi, kapısı, kilidi, perdesi, mutfağı, çatısı, balkonu yıkılır. Yuva söner, baca tütmez, yetimlerin gözyaşları sel olmakla kalmaz insanlığı da boğar.
Bu vesileyle ülkemiz adına bizlere gurur yaşatan, ilklere imza atan kadınlarımızı da unutmamak yad etmek gerekir; İlk Türk kadın pilotumuz Bedriye Tahir Gökmen, Dünyanın ilk kadın savaş uçağı Türk pilotu Sabiha Gökçen, Türkiye'nin ilk kadın başbakanı Tansu Çiller , Türkiye'nin ilk kadın öğretmeni Refet Angın, Harvard Üniversitesi'nin Genç Akademi Üyeliği'ne seçilen ilk Türk kadın Canan Dağdeviren, ilk Türk kadın tiyatro oyuncusu Afife Jale, ilk kadın savaş muhabiri Semihe Es, İlk Türk futbol oyuncusu Lale Orta, ilk kadın büyükelçi Filiz Dinçmen , ilk kadın opera sanatçısı Semiiha Berksoy, Türkiye'nin ilk kadın bakanı Türkan Akyol , Türkiye'nin ilk kadın valisi Leyla Aytaman, ilk kadın spiker Nuran Devres ve Kocaeli'mizin ilk kadın belediye başkanı Leyla Atakan... Bu listeyi uzatmak mümkün, hepsiyle bir kez daha gurur duyduğumu belirtmeliyim.
8 Mart Dünya Kadınlar Günü'müz kutlu olsun.