Umudun Fotoğrafı ....

Oysa o, sadece bir rutin hasta ziyareti değil.. O bir umut fotoğrafı, umudun fotoğrafı.  Önce fotoğrafı tanıtayım.. Sonra  ‘Niçin umut’’ olduğuna değineceğim..

Gebze Belediye Başkanı Adnan Köşker, Arapçeşme Mahallesi’nde yaşayan Namaz Karataş isimli ‘’kısmı felçli’’ bir vatandaşı ziyaret ediyor. Umut, işte o gün doğuyor. Ayağa kalkabilme, yürüyebilme, nefes alabilme umudu.

Sahipsizlik duygusundan kurtulup  mutluluk umudunu yakalama sevinci.

Belki bu fotoğraf gibi  yüzlercesi  vardır  Köşker’in arşivinde. Beş yıla yakın zamandır sıkça hasta ziyaretlerine gittiğini biliriz.. Biz sadece birini konuşalım istedik. Umut doğduğu için hasta vatandaşın evine...

Arada bir yazıyorum ya hani,’’Köşker’in bilinmeyen yatırımları var’’diye. İşte o yatırımlar bunlar. Bunun gibi insana ve gönüllere yapılan yatırımlar...

Bana da kızıyor ya bazı çevreler, ‘Köşker’i destekleyen yazılar’ kaleme alıyormuşum diye. İşte öyle düşünenlerin gözüne sokmak için bu fotoğrafı yayınlıyorum. Bir kez daha Adnan Köşker’i yazıyorum. Hatta az bile yazıyorum. Zira, onun icraatlarını yazacak uzunlukta yerimiz yok.

Dönelim fotoğrafa...

Fotoğraftaki kişi aslen Ardahanlı bir vatandaşımız..Elli yıla yakındır Gebze’de ikamet ediyor. Hayvan alım satımıyla uğraşan bir celepmiş iyi gününde.

Kahpe felek, Namaz Karataş ile üç yıl önce tanışmış bir trafik kazasında. O günden bugüne yatağa bağımlı bir hayatın içinde bulmuş kendisini Namaz Karataş. Elindeki avucundakini satmış tedavi için. Köseler Köyü’nde evi varmış, satmış. Tarlası çayırını satmış. Birikimleri hep tedavi uğruna harcanmış.

Yatağa bağımlı olmak...

Sadece nefes alıp verebilmek.

Eller, kollar kendinden bir parça ama, hissetmeden yaşamaya çalışmak. Felç

Sermayesi, serveti gitmiş tedavi yolunda. Lakin bir ilerleme olmamış yeniden yürümek adına. Arapçeşme de küçük bir evde, bir gecekonduda yaşam mücadelesi devam ederken  önce Başkan Yardımcısı Nilay Ayran, sonra da  Belediye  Başkanı Adnan Köşker haberdar olmuş durumdan.  

Fizik tedavisinin süresi bitmiş..

Elde avuçta para kalmamış..

Alt bezi de yok, geliri de.

Ne bir özürlü  arabası var, ne de sosyal güvencesi..

Bir tek eşi Songül Karataş’ın vefakar varlığı güç vermiş Namaz Karataş’a.. Kışın dondurucu soğuk gecelerini ısıtmışlar nefesleriyle, yalnızlığın hüküm sürdüğü iki gözlü evlerinde. Bir dilim ekmeği bölmüşler ikiye, bir parçayı yiyip diğerini yarına saklamışlar.

Çaresizlik ve yalnızlıklarına, feleğin karanlık  tuzağına  bir kaç gün önce  umut doğmuş.

O umut Adnan Köşker olmuş..

Evet, Namaz Karataş’ın hanesi Köşker’in ziyaretiyle şenlenmiş. Belediye Başkanı’nı karşısında gören Karataş Ailesi’nin yaşama umudu yeşermiş, canlanmış, mutluluk gözyaşları sel olmuş.

Şimdilik  Köşker’in hediyesi özürlü arabasıyla güneş ışığını görecek Namaz Karataş, ardından belki de yeniden yürüyecek. Sil baştan hayatını kuracak eşine sıkı sıkı sarılarak. Yarım kalan hastane tedavisi içinde  yardım sözü  vermiş Belediye Başkanı..

Namaz Karataş, Gebze’de Köşker sayesinde  hayata yeniden tutunan  yüzlerce hastadan sadece bir tanesi. Biliyorum ki , Karataş gibi onlarca hastanın evinde Köşker’in desteği ve  yardım eli var.

Hani Köşker’in farkından bahsediyorum  bazen...

Hani bana kızıyor ya bazı çevreler...

İşte bu yazı onlara kapak olsun, bu fotoğrafta gözlerine girsin diye yazdım. Hepsi bu.