Köşker'in projesi ve Gazeteciler yemeği

‘’10 Ocak Dünya Çalışan Gazeteciler  Günü’’ nedeniyle Gebze Belediye Başkanı Adnan Köşker’in bölgemizdeki basın mensuplarını yemekte ağırlayıp onore etmesi elbette önemlidir.

Bu konuyla ilgili düşüncelerimi aşağıda sıralamaya çalışacağım, ama beni asıl ilgilendiren Köşker’in yemekte açıkladı önemli bir projesiydi.

Köşker, ‘’41 Genç 41 Gelecek’’ isimli sosyal projesini  açıklarken oldukça da heyecanlıydı.

Doğru, Gebze için son derece önemli ve gençlerin eğitiminden istikballerine  katkı sunacak bir proje. Detayları sayfalarımızdan okuyacağınızdan ayrıntıya burada girmeyeceğim.

O proje üzerinden başka bir konuya dikkat çekmek istiyorum. Şunu biliyorum ki Köşker;  göreve geldiğinden beri gençlere  ve sosyal yaşama büyük önem veriyor. Gebze’nin mega kent olması ve ‘Marka Şehir’ niteliğine kavuşarak  Dünya ölçeğinde anılması adına  kafa yoruyor. Kent kültürünü yükseltmek, bununla beraber teknolojiyi de kullanarak  Gebze’yi ‘yaşanabilir bir şehir’’e dönüştürmek için emek sarf ediyor. Tüm bunlar bildiğimiz şeyler.. Gözle görülen, elle tutulan projeler geliştirdiğini  görmezden gelmekte riya olur.

Gençleri kapsayan projeler geliştirmek , onların geleceğini eğitim alanında üst seviyeye çıkarmak da güzel.

Ancak tüm bunları yaparken globalleşmek  ve de çağımızın en  büyük  nimeti  olan teknolojiden de  sınırsız istifade etmek gerekir. Çünkü sadece fiziki olarak hizmet kazandırmak ve proje geliştirmek, hatta hayata geçirmekte bazen tek başına  yetersiz kalabiliyor.

Mesela internettin sunduğu dünyadan faydalanmak, o dünyanın içine girmek, oraya yönelik projeler de hazırlayıp  vatandaşın  hizmetine sunmak gerekir.

Özellikle çocuklar ve gençleri kapsayacak projeler olmalı.

Günümüzde interneti kullanmayan çocuk yok. İlkokula başlayan çocukların ilk iş olarak internetle tanıştığı gerçeğinden yola çıkarak  projeler üretilmeli. Kocaeli Büyükşehir Belediyesi her yıl binlerce öğrenciye bilgisayar hediye ediyor.

Gebze’yi çok seven, Gebzeliyi  her platformda el üstünde tutma gayreti içinde olduğunu bildiğimiz Köşker’e , dolaysıyla da Gebze Belediyesi’ne bir öneri sunacak olursak; bir örnekle dile getirmemiz mümkün.

Teknolojiden yararlanmak ve çocuklarımızın değil sadece, tüm dünyanın Gebze’yi daha yakından tanımalarını sağlayacak  internet  projeleri geliştirmek gerekli. Böylece çocuklar ve gençler internet ortamında Gebze’mizin sosyo-kültürel  yapısını tanımış olacak , hem de oyun tadında eğlencenin ve eğitimin keyfini sürmüş olacaktır. Ayrıca Köşker tarihi bir hizmete de imza atmış olur.

Gebze’nin tanıtımı  sadece birkaç el ilanı ve kitapçıkla , 3-5 saniyelik video görüntüleriyle, ya da kent içinde kalabilecek kültürel etkinlikle  sınırlı  olmamalı. Dünya’ya açılmalı ve tek bir tuşla çocuklar ve gençler  başta olmak üzere, Sibirya’da ki insan bile buz üstünde Gebze’yi tanımalı. Gerekirse oyun tadında yaşamalı.

GAZETECİLER GÜNÜ YEMEĞİ ÜZERİNE

Gelelim ’10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’’  toplantısına. Gebze Belediyesi  dün bir yemek düzenledi. Davetliydik. İcabet ettik. 

Bu kentte 35 yıldır gazetecilik yapan ve kamuoyunda ‘ Duayen’ olarak tanınan birisi olarak  o davetle ilgili  fikir beyan etmenin gerekliliğini düşünüyorum.

Bana göre  bu jest, Köşker’in yerel basına olan saygısı ve beklentisiz yaklaşımıdır.

Nitekim yemekte yaptığım konuşmada da bu görüşümü dile getirdim. Konuya böyle bakmak lazım.

Yemek sonrası  bazı gazeteci arkadaşlarımızın sosyal paylaşım ağlarında  eleştirilerde yer aldı.  Neymiş, ‘Köşker konuşmasında gazetecilik dersi vermiş’’  vs. vs.’’

Ben işin o yönünde değilim.

Davete  iyi niyet ve samimiyet çerçevesinde bakmak gerekir. Eğer bakış açınızda samimiyet yoksa, karşınızdaki ağzıyla kuş tutsa da nafile.

Hani bir deyim vardır ya; ‘’Yokluğu görmeyen varlığın kıymetini bilemez’’ diye. Bugün o etkinliği eleştirenlerin  bu kafada olduğunu düşünmek doğru tespit olur. Önce Gebze Basınının nereden yereye geldiğini bilmekle eleştiriye başlanmalı.

Tarih dersi vermeyeceğim. Bugün gelinen noktayı ve sayısı her geçen gün artan yayın organlarının ve gazetecilerin durumunu da anlatmayacağım. Fazla uzaklara girmeye gerek yok..

Beş yıl öncesi yeter.

Bırakın dünyanın her ülkesinde kutlanmayı, ülkemizin  hemen her ilinde  10 Ocak kutlanmasına karşın, Gebze’de böyle bir hareket  yoktu. Ta ki Gebze Belediyesi buna öncülük edene kadar.. Ne Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti, ne Türk Basın Birliği Kocaeli Şubesi,  ne de MAGDER (Ahmet Oğuz öncesi) öylesi bir etkinliği düzenleme cesareti göstermemişlerdi.

Bunları kabul etmek ve görmek vicdan meselesidir.

Yine son yıllara dönelim..

İşin siyasi boyutunu bırakın. Kıskançlık ve  fesatlıktan  da uzak durun. Kabul edilmelidir ki, Gebze Belediye Başkanı Adnan Köşker, bölgemiz basınının varlığını kendilerine hissettirmiştir. Yılda bir kez bile olsa gazetecileri bir araya getirmek, biz gazetecileri  onurlandırmak önemlidir. Basına olan saygıdır. Yerel basını var saymaktır.

Kaldı ki,  yemekte  konuşma yapan  Köşker’ın yaklaşım ve iyi niyetinden şüphe duyulmadan hakkı teslim edilmelidir.

Yazacak kalem bulamadığımız günleri yaşadık. Oturacak masalarımızın olmadığı günlerden geldik. Askerin sansüründen geçtik. Karanlık odalarda fotoğraflar tap  ettik. Teleksten haberler yolladık. PTT binasında karşı ödemeli telefon bağlantıları yaptırdık. Kurşun potada harfleri eritip entertipten yazılar dizdik. Ama hiçbir zaman bir belediyenin Çalışan Gazeteciler Günü kutlama  etkinliğine şahit olmadık.

Şimdi her şey kolay, basit, hatta keyifsiz. Alınteri bile yok. Gazeteciliğin ne heyecanı var, ne de tadı. Dijital ortam, saniyelik haber hızı.

Enformasyon olanca hızıyla yaygınlaşmış.

Haber, habercinin ayağına gelmiş.

Herkes çıt kırıldım olmuş..

Geçmişi görmeden anlamadan gazetecilik yapanlar, bulunca deli olmuş.

O nedenle eleştiri yaparken, önce teşekkür etmesini bilmeli insan. Beş yıl öncesine kadar üç gazetecinin bir araya gelemediği Gebze Basınında, bugün onlarca basın mensubu aynı havayı soluyorsa, onun da kıymeti bilinmeli.

Her şeye rağmen şahsen o  davetten mutlu oldum. .Emeği geçen  herkesi tebrik ediyor, Gebze Belediyesi Basın Bürosu’nu da kutluyorum.