‘’Kahpelik parayla değil ya’’ denilirdi eskiden. ..Şimdi anlıyoruz ki doğru değilmiş, meğer kahpelik paraylaymış. Alırsın parayı yaparsın kahpelik.
Anana , babana , yarenine.. Hatta vatanına…
Kahpelik parayla artık.
Hele bir de ‘sütü bozuk’’ mayasızsa verdin mi parayı, alasını görürsün kahpeliğin.
Mesela Güneydoğu’da olup bitenler…Kahpelerin kol gezdiği , yol kestiği, hendek kazdığı, can aldığı, can yaktığı kahpeler. Kahpelik artık parayla. Kim basıyorsa parayı namlu bize çevriliyor.
Ateş düştüğü yeri yakmıyor sadece, ateş bir milletin yüreğini yakıyor. Türk ölüyor Kürt ağıt yakıyor, Kürt ölüyor Türk ağlıyor. Kahpelikler almış başını gidiyor.
Kahpelerin kahpe mermisi adreste sormuyor..
Daha dün bir şehit verdik. Gebze’li aslan parçamızın acısını yüreğimize gömdük. Jandarma Uzman Çavuş Ümit İnan’ın şehadete erdiği haberini alınca yıkıldık, yandık, dağlandık. Üstelik Siirt’li bir yiğit. Kürt kardeşimiz şehidimiz.
Diyorum ya; kahpelerin kahpe kurşunu adres sormuyor artık. Türk-Kürt meselesi değil olup biten. Ölende bizden şehit olanda. Olup bitenin yalın adı kahpelik.
İnanarak vatanına sahip çıkan Mehmetçik’e kurşun sıkanlar, Ümit İnan’ların bir ölüp bin dirileceğinden bi haberler.
Dün Cizre’de kahpelik kol gezerken, kahpelerin kahpe kurşunu Ümit İnan’ı aldı bizden. Yok, sadece mekan değişti. O da diğer binlerce şehidimiz gibi kalbimizdeki tahtına oturdu.
Cizre, Silopi, Sur, Midyat, Nusaybin, Eruh, velhasıl Diyarbakır..
Ya da İstanbul, Edirne, Kars..
Veya İzmir, Trabzon, Hatay, Ankara…
Bu topraklar bizim.. Misak-i Milli sınırları bizim.
Biz kim miyiz?
Biz Türk’üz, Kürt’üz, Laz’ız, Çerkez’iz, Alevi’yiz, Sunni’yiz.
Biz ortak payelerin bütünleşmiş tek bir milletiyiz.
Biz bugün bir İnan’ı toprağa veririz belki, ama biz toprağımızı vermeyiz kahpelere, kalleşlere, hainlere.
Çünkü biz , birlikte Türkiye’yiz.