Belediye Başkanlarına düşen sorumluluk..!

Pandeminin getirdiği sıkıntı ve iş kayıplarından  ve de  ekonomik güçlüklerden etkilenmeyen neredeyse yok gibi. Özellikle ülke ekonomisine yön veren, ''çekirdek çark '' diye niteleyeceğimiz küçük esnafların içine düştükleri durum ortada. Bu süreçte ekonomik paradaymı en iyi olan, elbette kamu çalışanları.

Esnaf, işçi, dar gelirli, serbest meslek erbabları , hele ki işsizler tam bir mualak ve çıkmaz içindeler.  Her ne kadar Ankara erki bu yönde önlem paketleri açıklasa  da , tam anlamıyla karşılığını bulduğu söylenemez.

Doğru konuşmakta yarar var. Halep oradaysa arşın burada. Açıklanan önlem paketlerinden veya ifade edilen kredilerden kaç esnaf, kaç vatandaş, hangi şartlarda yararlanabiliyor. ? Mesela Halkbank'ın  esnaflara yönelik verdiği / vereceği 25 bin liralık bir kredi paketi var. Hangi esnaf yararlanabiliyor ? Şartnameyi okuduğunuzda , istenen evrakları incelediğinizde neredeyse ''sana kredi yok '' sonucu çıkıyor .  İçinde bulunduğumuz süreçte , normal hayatta istenen şartlarla aynı kriterler.

Tamam, iktidar iyi niyetle çalışıyor, çabalıyor, buna diyeceğimiz yok.  Virüs krizini çokta iyi götürüyor, yönetiyor. Buna da lafımız yok.

Lafımız;  ekonomik dengesizlik , adil olmayan paylaşım, dudak uçuklatan şartlar. Bu tufanda vatandaşın Ankara'dan başka bel bağladığı limanı yok. Kirasını ödeyemeyen  esnaf, işsiz kalan çalışan, maaşını alamayan emekçi, maske kuyruğunda sabahı akşam eden yurttaş....

Böyle bir tabloda sadece Ankara'dan medet ummak da yanlış.

Madalyonun bir de yerel yönetimi var. Vefa vakfı aracılığıyla gıda kolisine kavuşmak için saatlerce kaymakamlığın önünde bekleyenlerin çaresizliği , virüsün öldürücülüğünden de ağır.

Burada belediyelere , belediye başkanlarına çok ama çok büyük sorumluluklar düşüyor. Gerçi iktidar mensubu belediyelerin merkezi kararları uyguladıkları malum. Ancak , Ankara bir yana, kendi insiyatiflerini devreye sokabilmeleridir.

Biraz açayım....

Örneğin;

Belediye başkanları ramazan ayını bir fırsat olarak  görmeliler. Her ne kadar fırsatçılık kanıksamadığımız bir olguysa da , bahsedeceğim fırsatçılık bir imtiyaz olmalı. Yani Belediye başkanları bu krizi, bu çıkmazı bir fırsata çevirmeli ve vatandaşına sonuna kadar yönlenmelidir.

Neler yapılabilir?

İşte bu soru çok önemli... Çok şey yapılabilir. İstendikten sonra her şey yapılabilir.

Örnek; Ramazan ayını idrak ediyoruz. Bu Corona  olmasaydı şu an her akşam mahallelerde on binlerce vatandaşın katılacağı iftar sofraları kurmuş olacaktı belediyeler. Ve ramazan boyunca milyonlarca lira bir-iki yemek firmasına akmış olacaktı. Her belediyenin bu kaynağı var. Bazı iftarları da gönüllü/ hayırseverler üstlenecekti. Hep böyle olmuştur. 

Şimdi; madem iftar sofraları/ çadırları kurulamıyor , o yönde harcanacak para direk vatandaşa yönlendirilebilir. Bunu sağlamak, belirlemekte çok basit. Tüm mahalle muhtarları halay başı olarak görevlendirilir. Her bir haneye düşen miktar netleşir ve doğrudan vatandaşın hanesine gider. Demem o ki, sadece Vefa Vakfı'nın önünde duran, pek çoğu siyasi düşüncelerle hazırlanan listelerdeki vatandaşlar değil, herkes  milli dağılımdan pay alır.  Bunu organize edecek olan da belediyelerdir.

İkincisi; sanayicilerden yararlanmak.

Üçüncüsü , belediyelere yıllardır iş yapan, fatura kesen , yağı-balı bir arada götüren müteahhitlerdir. Alın size kaynak..

Belediye başkanlarına düşen bir sorumlulukta yerel basına yönelik olmalıdır. Burada başkanlar siyaseti, hizibi , kini, düşmanlığı , adamcılığı bir tarafa bırakıp dürüstçe ve adil şekilde, vicdanlı davranmalıdırlar. Belediye basın bürolarında duran kara liste/ beyaz liste bir tarafa itilmeli ve yerel basına eşit muamele yapılmalıdır. ''Bu yayın organı bizden, bu uzak, bu muhalefet, bu gazeteciyi seviyoruz, bunu sevmiyoruz.'' kompleksini en azından bu süreçte us'larından  atmalılar. Başta Kocaeli Büyükşehir Belediyesi olmak üzere alt belediyelerin şapkalarını önüne koymaları gerekir.

Unutulmamalı ki, normal süreçte her daim belediyelere destek vermiş olan yerel basın , bu süreçte de yine görevini yapmaktadır, en azından yapmaya çalışmaktadır.

Evet, belediye başkanları için bu bir fırsattır. Dostuğun başlangıcı , adil hak paylaşımı için bir fırsattır. Seçmeniyle kucaklaşma için bir fırsattır.

Bu krizi fırsata çeviren siyasiler gönüllerde yer edecektir. Ya da güneşin doğduğu ilk cemre de denizde kaybolacaklardır.