Başkan Büyükgöz'ün Basın Ziyaretleri

Gebze Belediye Başkanı Zinnur Büyükgöz'ün bugün, ''biz hariç'' basın kuruluşlarına ziyaret yapması , müthiş heyecanlandırdı beni. Yıllar öncesine, gazeteciliğe başladığımız tarihlere götürdü. Nostalji ile dans etti us'um.
Önce şunu bütün samimiyetimle belireyim ; Büyükgöz'ün medya kuruluşlarına ziyareti çok isabetli bir karardır. Doğru olanı yapmıştır. Hatta geç kalınmış bir ziyaret serisidir. Görevde biri yılı geride bırakmış olan bir şehriemin, benzer ziyaretleri sıkça gerçekleştirmeli, her fırsatta basınla buluşmalı, yerel basın temsilcileriyle fikirsel istişareler içinde olmalıdır. Zira kent için verimli olur bu tür ziyaretler.
Biraz nostalji yapacak olursak ;
Biz mesleğe başladığımızda bu şehrin erk koltuğunda Kenan Evren cuntasının derbest ettiği merhum Sedat Tüze oturuyordu. Ardından Binbaşı Kubilay İlgün'ü tanıdık. Sert mizaçlı, asker kökenli , aslen Erzurum'lu idi. Kendince Gebze için birşeyler yapmaya çabaladığına şahit olanlardanız. O yıllarda Gebze'de muhabirlik yapan, gazeteci denilen sadece biz olduğumuz için sıkça görüşme olanağımızda oluyordu.
1984 seçimlerine, yani demokrasiye geçişle beraber kısa bir süre de , yine binbaşı olan Erol Sanver oturdu koltuğa. Bülent Atasayan'ın sandıktan çıkmasıyla Sanver geldiği kışlaya geri döndü. Artık demokrasi vardı ülkede, halk beş yılda bir sandığa gidiyor, arasıra ''ara seçimler '' veya ''erken genel seçimlerde'' olabiliyordu.
Kulakları çınlasın, Atasayan'dan görevi M.Emin Akın aldı. Derken rahmetli Ahmet Penbegüllü'yü seçti Gebzeliler. Hüseyin Öztürk , Mürsel Malkoç gibi kısa dönemli , meclisin görevlendirdiği başkanları da unutmamak gerek. Sonra İbrahim Pehivan, ve Adnan Köşker. Şimdi de Zinnur Büyükgöz.
Kaç belediye başkanı tanımış, görmüş, birlikte Gebze için fikir üretmişiz ... Hemen hemen tamamına yakını dostumuz olmuş. Gebze'nin menfaatleri için elbette zaman zaman ters düşmüşüz, kalemimizin keskin yönüyle tanışmışlar, karşılıklı gönül koymuşluklarımız, küs kalmalarımız da olmuştur , ama her daim medeni, seviyeli, gazeteci-siyasetçi ilişkisi yer almış yaşamımızda.
Geri dönüp baktığımızda bizim halen gazetecilik yaptığımız, onlardan çoğunun esamesinin bile olmadığını görebiliyoruz. Biz kum olmuşuz Gebze'ye, onlar ise sel. Velhasıl sel gitmiş , kum kalmış. Allah can sağlığı verdiği sürece kum kalmaya devam edeceğiz.
Zinnur Büyükgöz'ün bugün gerçekleştirdiği basın ziyaretlerini düşünürken ister istemez gerilere gittik. Kimler gelmiş kimler geçmiş o koltuktan. Zinnur Başkan'ın da günü gelince gideceğini biliriz. İnşallah bir Bülent Atasayan gibi, bir Ahmet Penbegüllü , bir Adnan Koşker gibi iz bırakarak, hizmet gerçekleştirerek gider. Bizlerde kendisini şükranla yad ederiz, yeni başkanları tanıdıkça.
Büyükgöz'ün basın ziyaretini isabetli , ancak adil olmayan adaletsiz bir ziyaret olarak değerlendiriyorum. Çünkü Büyükgöz Gebze'nin belediye başkanıdır ve adil olmak zorundadır. Adalet dağıtmalıdır.
''Bu gazete bize yakın , bu uzak , bu gazeteci iyi, bu kötü, bu gazeteci sabıkalı , bu temiz.'' mantığı mantık değildir. Düşmez kalkmaz bir Allah'tır.
Madalyonun bir de diğer tarafı var. Ona da bakmak lazım. Şayet bugün Büyükgöz Gebze basınını geziyorsa, bunda şahsen çok büyük payımızın olduğunu söylemem lazım. Hatırlayanlar olacaktır; Büyükgöz seçildikten sonra bırakın gazete ziyaretlerini, hiç bir gazeteciye dahi randevu vermeden dört ayını tamamlamıştı. Kendine göre kuralları olan bir başkan portresi içindeydi.
İşte tam o sıralar kendisini telefonla arayarak randevu talebimizi ilettik. Bizimkisi ''hayırlı olsun, tebrik ziyaretiydi.''
Sağolsun, kırmadı ve kabul etti. Özel kalem müdürü Dursun Bey'in de yakın ilgisinden sonra (Ki randevuyu direk başkanla oluşturmuştuk) toplasanız makamında 3-4 dakika kalmıştım, uzun zamandır görmediğimden , iki yıl kadar Gebze'de olmadığımdan , kendisine yönelik nezaket ziyaretiydi bu. Çok doğal bir ziyaret.
Tamamen insani ve mesleki içerikli bu ziyarette bir özçekim yapıp, sosyal medyada paylaşınca da, ne kadar pervasız insan varsa pusuda kafalarını uzattıklarını gördüm. Yaptıkları haberde ise farkında olmadan gerçek niyetlerini acemice yazdıklarında anlamış oldum.
''Dört aydır Gebze basınında kimseyle görüşmeyen, randevu vermeyen Başkan Büyükgöz , Ercan Sarıçam'la görüştü.'' Habere bakar mısınız Allah aşkına. Sonra fark ettim ki, gerçekten Büyükgöz'ün makanmında kabul ettiği ilk gazeteci benmişim. Buna bizim meslekte ''birinin üzerinden başkasına vurmak '' deniliyor. Burada hedef ben değil, Başkan'dı. Benim üzerimden Büyükgöz'e vuruyorlardı. Üzüldüm. Aradan iki gün geçince Büyükgöz'le bazı gazetecilerin makamda bir araya geldikleri fotoğrafları paylaşıldı. Böylece Sarıçam üzerinden Büyükgöz'e vuranlar amaçlarına ulaşmış, başkanla bir araya gelebilmişlerdi.
Hainlik , kıskançlık , fesatlık, çekemezlik üzerine kurgulanan haberler sonrası Büyükgöz'le o gün , bugündür bir araya gelmedik. Son derece iyi niyetli bir insan olan Zinnur Başkan'ın zor duruma düşmemesi için sessizliği tercih ettim. Aradan bir yıl geçti.. Biz halen klavyemizin başındayız. Bugüne kadar kaç başkan gelmiş geçmiş saymadım , biz halen tuşlara basıyor, yazıp çizmeye devam ediyoruz.
Demem o ki; Büyükgöz'ün Gölge'yi ziyaret etmemesinden, yok saymasından hiç alınmadım. Bakanları, vekilleri, ne belediye başkanlarını ağırlamış, halen günde onlarca vatandaşa evsahipliği yapan Gölge, kumdan bir tanesinin sele kapılmasından hiç mi hiç etkilenmez. Dedim ya ''Sel gider kum kalır.'' diye.
Baki olan insanlıktır. Bu kente kim ki bir tuğla fazla koyarsa başımız üstünde yeri vardır. Hani ölü rahmet ister ya, duayı kim ederse etsin. Yine de Zinnur Büyükgöze önerim ; basınla sıkça bir araya gelmesi, ötekileştirmeden , gönül kırmadan , toparlayıcı olarak görevini en iyi şekilde yerine getirmesidir. Allah yardımcısı olsun.