Normal bir duygu olan öfke, hüzün gibi, mutluluk gibi, endişe gibidir. Bunun için önemli olan öfkemizin şiddeti ve öfke anında ne yaptığımızdır, fakat başka bir ifadeyle öfkemizi kontrol edip edemediğimizdir. 

Ebeveynler genelde çocuklarının öfkelenme sebeplerini bilmezler. Birçok anne baba sonuca odaklanır. Fakat anne baba olarak ilk düşünmemiz gereken çocuğumuzun neden öfkesini kontrol edemediğidir, neden öfke duygusunu çok şiddetli yaşamaktadır. Dönemsel durumlar bunda etkili olabilir genel olarak anne baba arasında yaşanan ilişki sorunu, boşanma durumları, ortam değişikliği, okula başlama, okul değişikliği gibi. Ebeveynlerin ruh hali çocuklardaki öfkenin son derece tetikleyici sebebidir. Öfkeli, gergin bir ebeveynin çocuğunun da öfkeli olması kaçınılmazdır. Çocukluk döneminde yaşanan kayıp, ayrılık, ölüm vb. durumlar da öfkeyi tetikler.  

Öfkesinin nedenini araştırdıktan sonra eğer öfkeye yol açan etmenler konusunda elimizden bir şey geliyorsa uğraşmamız gerekir. Örnek olarak çocuğumuzun öfkesini bizim davranışlarımız tetikliyorsa onun bizim aynamız olduğunu düşünüp destek alabiliriz kendi adımıza. Öfkelenmenin nedeni her ne ise öfke nöbeti geçiren çocuğun öfkesini ifade etmesine izin verilmelidir, öfkeyi kesinlikle bastırmamak gerekir. Çocuk yatıştıktan sonra öfkesi hakkında konuşabilirsiniz. Çocukların duygularını en iyi ifade yollarından biri de resim ve oyundur. Bu konuda destekleyici olabilirsiniz. 

Küçük yaş grubu için de ergenler için de dikkat etmemiz gereken en önemli konulardan biri öfke nöbetine öfkeli bir tepkiyle karşılık vermemektir. Sakinliğimizi korumamız gerekir, öfkesini pekiştirecek başka bir deyişle ödül olabilecek aşırı olumlu ya da olumsuz tepkilerden kaçınmamız gerekir.